تصفیه بیولوژیکی فاضلاب: فاضلاب خانگی و کارخانه های صنعتی، اغلب همراه با رواناب از مناطق شهری، از طریق سیستم فاضلاب به تصفیه خانه فاضلاب برای تصفیه و دفع لجن فاضلاب منتقل می شود. هدف مقاله ارائه اصول بهره برداری از تصفیه خانه های بیولوژیکی فاضلاب می باشد. تفاوت بین فرآیندهای تصفیه بیولوژیکی هوازی و بی هوازی و مراحل فرآیند تصفیه فاضلاب را مورد بحث قرار می دهد.
تصفیه بیولوژیکی فاضلاب | هوزینگ استنلس استیل | آب سازان
با توجه به تعریف ارائه شده در سایت اداره مرکزی آمار، تصفیه خانه فاضلاب را می توان به مجموعه ای از تأسیسات تکنولوژیکی اساسی که مستقیماً برای تصفیه فاضلاب و تأسیسات کمکی واقع در منطقه مشترک لازم برای تأمین برق، آب، استفاده می شود، و ایجاد شرایط مناسب برای کار و خدمات تصفیه خانه نامید.
با توجه به روش تصفیه فاضلاب و فرآیندهای مربوط به آن، تصفیه خانه های فاضلاب به چهار دسته تقسیم می شوند:
- مکانیکی
- شیمیایی
- بیولوژیکی
- با افزایش حذف مواد مغذی
در این متن اطلاعاتی در مورد تصفیه خانه های بیولوژیکی ارائه خواهد شد.
وظیفه آنها حذف جامدات، سوسپانسیون های آسان و سخت ته نشین، کلوئیدها و مواد آلی محلول در فاضلاب از فاضلاب است. فرآیند تصفیه بیولوژیکی شامل میکروارگانیسم ها در شرایط هوازی، بی هوازی و متناوب (هوازی- بی هوازی) می شود.
ادوات فنی اصلی تصفیه خانه های بیولوژیکی عبارتند از: رسوبات بیولوژیکی، دستگاه های لجن فعال و اتاق های تخمیر.
تصفیه خانه فاضلاب با افزایش حذف مواد مغذی نیز می تواند به عنوان یک تصفیه خانه بیولوژیکی طبقه بندی شود.
چنین امکاناتی امکان کاهش نیتروژن و فسفر را افزایش می دهد.
فرآیندهای تصفیه هوازی و بی هوازی
فرآیند هوازی تصفیه فاضلاب، همانطور که از نام آن پیداست، در حضور هوا (اکسیژن) انجام می شود، در حالی که فرآیندهای بی هوازی با عدم دسترسی به آن مشخص می شود.
دسترسی به اکسیژن پیش نیازی است که به طور مستقیم بر انواع باکتری ها و سایر میکروارگانیسم های دخیل در فرآیند تصفیه فاضلاب تأثیر می گذارد.
به جهت مشاهده فیلتر شنی کلیک کنید.
به همین دلیل، تصفیه هوازی شامل هوازی است، یعنی میکروارگانیسم هایی که از اکسیژن به شکل مولکولی برای جذب آلاینده های آلی استفاده می کنند، یعنی آنها را به دی اکسید کربن، آب و زیست توده تبدیل می کنند.
فرآیند بی هوازی در محیطی بدون دسترسی به هوا و در نتیجه به اکسیژن به شکل مولکولی انجام می شود.
بی هوازی ها در آن شرکت می کنند که برای جذب آلاینده های آلی به آن نیازی ندارند.
محصولات نهایی این فرآیند متان، دی اکسید کربن و زیست توده است.
بر خلاف فرآیندهای هوازی، فرآیندهای بی هوازی به خودی خود انجام نمی شوند – فرآیند هوازی تصفیه آب آلوده همیشه پس از آن دنبال می شود.
مراحل تصفیه بیولوژیکی فاضلاب
الک کردن
ذرات بزرگ به صورت مکانیکی با استفاده از دستگاه های غربالگری ویژه حذف می شوند. امروزه پرکاربردترین فیلترها دارای اندازه سوراخ 6 میلی متر هستند. مواد جدا شده در این مرحله برای حذف کود شسته می شوند، سپس فشرده می شوند و به محل دفن زباله یا کارخانه زباله سوز منتقل می شوند.
حذف مواد معدنی
در مرحله پیش تصفیه بعدی، مواد معدنی، مانند شن و ماسه، بازیافت می شوند. این ماده به طور خود به خود در کانال های بلند یا تله های دایره ای طراحی شده خاص ته نشین می شود و سپس آب آلوده می تواند بیشتر پردازش شود.
رسوب گذاری
فاضلاب به مخازن ته نشینی بزرگ می ریزد و در آنجا برای هشت ساعت آینده تثبیت می شود. اکثر مواد جامد در این مدت در کف مخزن می نشینند و لجن اولیه را تشکیل می دهند که برای تصفیه جداگانه حذف می شود.
درمان بیولوژیکی
فاضلاب به یک مخزن مخصوص می رود و در آنجا با میکروارگانیسم هایی که بیشتر آلاینده های آلی باقی مانده را حذف و اکسید می کنند، تماس پیدا می کند. در اکثر تصفیه خانه ها، فاضلاب به مدت چند ساعت با یک سوسپانسیون اکسیژن دار از میکروارگانیسم های لخته شده مخلوط می شود. به این ترتیب، بیشتر آلاینده های آلی و اغلب نیز بخش زیادی از نیتروژن و فسفر حذف می شوند.
تعبیه نهایی
پس از اتمام فرآیند تصفیه بیولوژیکی، فاضلاب به مخازن ته نشینی نهایی می ریزد، جایی که بیشتر مواد بیولوژیکی به عنوان لجن ثانویه رسوب می کنند، در حالی که فاضلاب تصفیه شده تصفیه خانه را ترک می کند. لجن ثانویه را می توان به مرحله قبلی بازگرداند یا با لجن اولیه برای تصفیه جداگانه ترکیب کرد.
مرحله سوم (اضافی) تصفیه
در شرایطی که بالاترین کیفیت تصفیه فاضلاب قبل از رهاسازی در محیط زیست مورد نیاز است، از یک مرحله تصفیه اضافی استفاده می شود. با استفاده از فیلترهای نواری، فیلتراسیون مکانیکی یا عبور فاضلاب از یک تصفیه خانه ریشه انجام می شود. این سوسپانسیون ارگانیک باقیمانده را حذف می کند.